1870 yılında Harput’ta ( Elazığ) doğan Mustafa Sabri
Efendi’nin 41 adet Osmanlıca şiiri, torunu Sayın Yılmaz
Yalçındağ’dan temin edilmiştir. Mevcut bu şiirler üzerinde
çalışan Dr. M. Naci Onur’un hazırladığı “Harputlu Şair
Mustafa Sabri Efendi” isimli eser, Prof.Dr. İbrahim Kavaz’ın
takdim yazısını takiben eseri hazırlayanın önsözü ile devam
ediyor. 11. sayfadan itibaren “Mustafa Sabri Efendi’nin
Hayatı, Edebi Şahsiyeti ve Şiir Yönü” üzerinde durulmuş,
29. sayfadan itibaren de şairin “Şiirlerinin Türk
Harfleri ile Aslı ve Nesri” başlığı altında, şiirlerin
asılları sol sayfalarda, nesirleri de sağ sayfalarda yer
almıştır.
Her şiirin başında o şiirin vezni takti
edilerek isimlendirilmiştir. Mustafa Sabri Efendi’nin
Divançesi diyebileceğimiz şiir mecmuasında “İstiğfar” isimli
1 münacat, 5 kaside tarzında manzume, 4 murabba, 2 muhammes,
3 müseddes, 2 mersiye, 4 müstezad, 12 gazel, 3 tarih, 2
gazel tarzında şiirle birlikte beyitlerden ve dörtlüklerden
teşekkül etmiş muhtelif manzumelerden oluşan toplam 41 adet
şiir yer almaktadır.
Eserde, Mustafa Sabri Efendi’nin; Harput’un
yetiştirdiği hassas kişiliğe sahip, nazım şekillerini iyi
bilen, hayal gücü kuvvetli, bedbîn, karamsar ve aruza hakim,
olaylar karşısında ilgisiz olmayan, bunlardan yola çıkarak
sosyal içerikli şiirler vücuda getiren bir şahsiyete sahip
olduğu kanaati uyanmaktadır.
Şair, Osmanlı dönemi şiir tekniği ve anlayışı
ile Cumhuriyet dönemi şiir tekniği ve anlayışı arasında
köprü vazifesi görmüştür. 1956 yılında vefat eden Mustafa
Sabri Efendi’nin, önce yazdığı şiirler beşeri tarza ait
iken, daha sonraları bunların ilahi tarza büründüğünü
görürüz.
Eser 191 sayfadan ibaret olup, Elazığ’da 2007
yılında Manas Yayıncılık tarafından 1000 adet
bastırılmıştır.