Gizemini, gücünü, coşkusunu aklın rüya âleminden koparıp
duygu deryasında yuduğu kelimelerden alan; sevginin,
iyiliğin, güzelliğin, kardeşliğin, insanlığın gül nefesli
şairidir Bahaeddin Karakoç. Kahramanmaraş’ın Elbistan
ilçesinde dünyaya gelen bu gönül gözlü erenin pek çok
sevdalarından biri de Elazığ sevdasıdır. Sever Elazığlı
Elazığlıyı. Kalp kalbe karşıdır derler ya Elazığlılar da bu
gönül dostunu sever.
Elazığ’ın fahri değil öz be öz çocuğu olan bu güzide insan,
ülkemizin son yüzyılda yetiştirdiği en büyük şairlerden
biridir. Mevsimler ve Ötesi, Seyran, Zaman Bir Beyaz
Türküdür, Sevgi Turnaları, Ay Şafağı, Kar Sesi, İlkyazda,
Bir Çift Beyaz Kartal, Menzil, Uzaklara Türkü, Güneşe Uçmak
İstiyorum, Beyaz Dilekçe, Güneşten Öte, Leyl ü Nehar Aşk,
Aşk Mektupları, Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman, Ay Işığında
Serenatlar, Sürgün Vezirin Aşk Neşideleri… Gibi eserleri ile
gönül dünyamızı süsleyen Bahaeddin Karakoç her yıl Elazığ’ı
ziyaret etmektedir. Uluslararası Hazar Şiir Akşamları’nın bu
olmazsa olmaz şairi iki yıl önce Elazığ’ı ziyaretleri
sonrasında beş adet gazel yazdı.
Fazla söze gerek yok diyor; sizleri sözün ustası bu can
Elazığlı ile baş başa bırakıyorum.
ELAZIĞ’A GAZEL /1
Bodur söğüt boyunda tepesi var, dağ’ı var;
Sanki enginlerinde pusu kurmuş yağı var…
Eğer başın dönmezse Harput’tan engine bak;
Işıktan hâsıl olmuş bahçesi var, bağı var.
Dut pekmezi tadında ezgiler döktürürken,
Yürüdüğün caddenin hem solu hem sağı var.
İpini kıran kele kaçsın kaçtığı yere,
İzi çabuk bulunur, sağrısında dağı var.
Hazar gölü sevdalı, ondandır ki dalgalı;
Güzellik sürgit değil, onun da bir çağı var.
Elazığ’ın içinde dölek yürü, sağlam bas;
Demesinler aklında saklısı, kaçağı var.
MANAS kültür ocağı has dostların mekânı,
Orada muhabbetin balı var, kaymağı var.
KARAKOÇ bu toprağın insanlarına hayran,
Çıralı gözlerinde bengisu membaı var…
ELAZIĞ’A GAZEL /2
Belkıs’ın kuş elçisi Süleyman’a erince,
Ne demiş, ne dememiş, bilen yok yeterince.